-
exemplum2.03.20142.03.2014Dzień dobry!
Proszę odpowiedzieć na pytanie: czy wyraz egzemplum jest tylko fonetycznym wariantem łacińskiego słowa exemplum (tzn. przykład), czy może jednak występuje również w takiej formie w pisowni? Proszę także o odmianę tego wyrazu przez przypadki w liczbie pojedynczej i mnogiej.
Pozdrawiam
Rafał Kowalski -
grać i rywalizować12.10.201012.10.2010Na co dzień można usłyszeć bądź przeczytać o tym, że drużyna X gra z drużyną Y. Z tego, co wiem, to gra się przeciwko sobie, czyli zespół X gra przeciwko zespołowi Y. Interesuje mnie jednak kwestia tego, czy poprawnym jest mówienie, że ktoś rywalizuje z kimś. Czy można rywalizować ze sobą, czy tylko można rywalizować przeciwko sobie?
-
Komu? czemu? – emocjom 30.11.201630.11.2016Proszę mi odpowiedzieć, jak się pisze: Nie poddaję się emocją czy Nie poddaję się emocjom.
Im dłużej o tym myślę, tym większe wątpliwości mam w tej kwestii.
Dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam
-
Końcówka przy życzeniach10.12.201810.12.2018Z jakimi końcówkami prawidłowo życzymy dzieciom i wnukom?
-
litery a głoski10.02.200510.02.2005Mam nauczyć głoskowania fonetycznego sześciolatka (konkurs). Jak należy przegłoskować (pomijam zapis fonetyczny): dżem (dż-e-m) czy (d-ż-e-m), kiosk (ki-j-o-s-k), fiołek (fi-j-o-ł-e-k), ekierka (e-ki-e-r-k-a), odznaka (o-dz-n-a-k-a) czy (o-d-z-n-a-k-a), boisko (b-o-j-i-s-k-o), batalion (b-a-t-a-li-i-o-n), artyleria (a-l-t-y-l-ri-j-a), majeranek (m-a-j-e-r-a-n-e-k), przyjeżdżają (p-sz-y-j-e-ż-dż-a-j-o-m)?
Bardzo proszę o pomoc i szybką odpowiedź. Dziękuję.
Hanna Muchewicz -
niekonsekwencje polskiej ortografii4.07.20034.07.2003Witam,
Mam dwie wątpliwości dotyczące reguł ortograficznych rządzących pisownią.
1. Użycie u lub ó w wyrazach będących pochodną słowa dwa. Oczywiste jest, że pisze się dwóch i dwunastu, dwumian i równanie dwukwadratowe, ale podwójny i obydwóm. Skąd to się bierze?
2. Dlaczego rżnąć (np. drewno) ale podrzynać (gałąź, na której się siedzi)?
Pozdrowienia
Juliusz Wolny
Medizinische Universitäz zu Lübeck
-
numen27.04.200727.04.2007Pytanie dotyczy zasad spolszczania. Chodzi o łacińskie słowo numen. W słownikach znaleźć można jedynie jego wyjątkową liczbę mnogą numina. W dostępnej literaturze słowo pojawia się zazwyczaj odmieniane klasycznie, zgodnie z zasadami dla rodzaju męskiego, choć występuje czasem również w formie nieodmiennej (traktowane jest wtedy jak rzeczownik rodzaju żeńskiego). Pytanie brzmi, jak powinno się odmieniać słowo numen przez przypadki, jeśli pojęcie pojawia się w tekście polskim.
-
Po co nam ortografia?26.09.200326.09.2003Po co komu ortografia? Często słyszę takie pytania, szczególnie chętnie zadają je młodsi użytkownicy języka polskiego. Czy mógłbym prosić o kilka trafnych argumentów merytorycznych na poparcie sensu zróżnicowanego pisania ó i u, ch i h, ż i rz, ą o om itd.? Będę wdzięczny.
Pozdrawiam.
Piotr Kresak -
przyjaciel jako rzeczownik odmieniający się nietypowo
27.12.202327.12.2023Dzień dobry,
mam pytanie o odmianę rzeczownika przyjaciel w liczbie mnogiej. Czy nie można byłoby jako formę wariantywną dopuścić odmianę: przyjacieli, przyjacielom, przyjacielami, przyjacielach? Obecne formy, które uważa się za jedynie poprawne, są nieregularne i — moim zdaniem — pretensjonalne. Czy nie wystarczy dobra wola jezykoznawców, żeby uznać tę drugą odmianę za równie poprawną i tym samym ułatwić życie użytkownikom polszczyzny?